148 YAŞLI MİLLİ MƏTBUATIMIZ-PROBLEMLƏR HƏLƏ DƏ VAR.
Həsən Bəy Zərdabinin təməlini “Əkinçi” qəzeti ilə qoyduğu Milli Mətbuatımızın 148 yaşı tamam olur.
“Azad-Azərbaycan” qəzetində müxbir kimi işləməyə başladığım ilk günləri yaxşı xatırlayıram. Həyəcan, məsuliyyət və bu arada özünü təsdiq etmək. Artıq 25 ildir ki, mətbuatda azdan-çoxdan yazıb-pozuram. Azad-Azərbaycan, Səs, Azərbaycan Ordusu, Həftə-içi qəzetlərində işlədim, yazıb-yaratdım. SİA-nın müxbiri kimi dünyanın bir çox ölkələrində fəaliyyət göstərdim. Hazırda isə Diaspor.info saytının baş redaktoruyam.
2022-ci ildə “10-dekabr Beynəlxalq İnsan Hüquqları günü Ombudsman Təsisatının 20-illik yubileyi münasibətilə Azərbaycan Respublikasının İnsan Hüquqları üzrə Müvəkkili Aparatı-20 il” mövzusuna həsr edilmiş jurnalist yazı müsabiqəsində 3-yerə layiq görüldüm. Ötən bir ildə iki kitabım işıq üzü gördü. Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Şimal-Qərb bölgəsi üzrə bölmə sədri seçildim. YAP Zaqatala rayon təşkilatı tərəfindən “Heydər Əliyev irsinin təbliği və rayonun ictimai-siyasi həyatındakı səmərəli fəaliyyətimə görə” Fəxri Fərmanla təltif olundum.
Jurnalist peşəsi çox çətin və şərəfli peşədir. İşlədiyim xeyli müddət ərzində çalışdım ki, xalqım üçün yararlı olum, nə dərəcədə buna nail olmuşam onu kənardan baxanlar daha aydın görür.
Bu çətin və şərəfli yolda dəfələrlə büdrədim, atılmış badalaqların üstündən məharətlə keçdim.
Azərbaycan Respublikasının Müdafiə nazirliyinin vətənpərvərlik mövzusunda keçirdiyi “Ən yaxşı müəllif yazıları” müsabiqəsində cəmi iki dəfə iştirak etdim və hər ikisində də, mükafata layiq görüldüm.
(3-cü və 2-ci yer)
Təltiflər, təriflər başımı heç vaxt gicəllətmədi və hansı dövlətdə işləməyimdən asılı olmayaraq, Dövlət və dövlətçilik prinsiplərini, maraqlarını şəxsi maraqlarımdan üstün tutdum.
Azərbaycan mətbuatı əvvəllər həm rəsmi, həm də, qeyri-rəsmi olaraq Dövlət, müstəqil və müəyyən siyasi dairələrə işləyənlərə ayrılardı. Bu gün bu siyahını uzatmaq da, olar. Bilirəm, bir çoxları savadsızlığı ucbatından mənim bu fikirlərimi başqa məcraya da, yönəltməyə çalışacaqdır. Ancaq bu danılmaz faktdır ki, Azərbaycanda müstəqil mətbuat da var, söz azadlığı da var və heç kimi buna görə qınamırlar. Müstəqil mətbuat vardırsa, deməli o həddindən artıq kasıb, imkansız, texniki avadanlıqları həddindən artıq ucuz və köhnəlmiş olacaqdır. Bu gün tam müstəqil mətbuat nümayəndəsi heç vaxt deyə bilməz ki, mən şəxsən illər öncə, filan vaxtı KİVDF-yə müraciət etdim və onlar mənə maddi yardım etdilər.
Günlərin birində Vüqar Səfərli ilə onun iş otağında həmsöhbət olmuşduq. Dedim ki, baxın mən müstəqil jurnalistəm, ancaq Sizin otağınıza gəlmək, qəbulunuza düşmək üçün dostlarımdan istifadə etdim və bu o deməkdir ki, siz azad deyilsiniz. O, da əl qatdı özünə ki, bəs mən çox qanunla işləyən biriyəm, məsələn evlərin bölgüsündə filankəs öz katibəsinə jurnalist adıyla ev verdirmək istəyirdi, mən ona mane oldum. Üç nəfərin adını çəkdim, hansı ki, onlar da, ev almışdılar. Hər üçünü də, ona tapşırdıqlarını dedi. Sual etdim ki, bəs deyirdiniz mən qanunla işləyirəm, bunlar nədir? Mənə dedi ki, məgər mən özbaşınayam?!
Bəli, artıq KİVDF ləğv olundu və əvəzində “Medianın İnkişafı Agentliyi” yaradıldı, yenə də, Şuşaya jurnalistləri aparan vaxtı bu dövlətin qurulmasında canını qoyan jurnalistlərdən xeylisi kənarda qaldı, sual olunur görəsən niyə?
Medianın inkişafı agentliyi də, bir çox adını yaza bilməyən, jurnalist vəsiqəsi ilə məmurları şantaj edənləri əlində bayraq edərək, müstəqil jurnalistləri, medianı bir çərçivəyə salmaq üçün dəridən qabıqdan çıxır, ancaq ortaya bir nəticə qoya bilmirlər. Ona görə ki, bu sahəni dərindən bilənləri yaxına buraxmırlar vəssalam!
Mən heç vaxt bir jurnalist kimi dövlətimdən nə ev, nə də ki, ad istəməmişəm. Şükr Allaha paytaxt Bakı şəhərində iki otaqlı evim var, bu mənə yetər. Ancaq ad almaq, ev almaq, vəyaxud da, MİA-dan maddi dəstək almaq üçün hökmən səni onlara tapşırmalıdırlar?!
İşlədiyim dövrdə Şəhid ailələri, müharibə veteranları haqqında həmişə geniş yazılar yazmışam. Təsadüfi deyil ki, dəfələrlə vətənpərvərlik mövzusunda keçirilən nominasiyaların qalibi də, olmuşam. İşıq üzü görən yeddinci kitabım da, Zaqatala şəhidlərindən bəhs edir. “ Şanlı Tarix Yazanlar” kitabı Zaqataladan olan 233 şəhiddən bəhs edilir. Hər bir şəhid ailəsinin qapısını şəxsən açmışam, dərdlərinə şərik olub, problemlərinə qulaq asmışam və imkanım qədər onlara dəstək də vermişəm.
Bundan əlavə səkkizinci kitabımı da, Zaqataladan olan Şəhid Orxan Cumayev haqqında yazmışam. Dastana dönən Şərəfli Ömür kitabında 44 gün davam edən Vətən Müharibəsində Orxan Cumayevin rolundan yazmışam. Doqquzuncu kitabımı da, Şəhidlərimizə həsr etmişəm, Kəngərli Şəhidləri, “Zəfər Tarixi Yazanlar” kitabım da artıq oxucuların istifadəsinə verilib.
Çox təəssüflər olsun ki, bu gün qorxmadan öz sözünü deyən jurnalistləri müəyyən yollarla şərləməyə çalışan məmurlarımız da, az deyildir. Özlərinin milyonlarla pulları mənimsədikləri haqqında yazı yazan kimi əks-hücuma keçirlər.
Əslində cəmiyyətin özündə də, problem çoxdur, əgər bir sahəni tənqid edibsənsə, sonralar həmin sahədən yaxşı yazı yazırsansa dərhal düşünürlər ki, oradan maddi dəstək almısan. Məgər bir sahənin neqativ halı olduğu kimi müsbət tərəfləri yoxdur? Tənqid yazan jurnalist sonuna kimi radikallıq nümayiş etdirməlidir?
Jurnalistin vəzifə borcu informasiya alıb, onu daha tez və qərəzsiz yaymaqdır. Burada neqativ hal da, ola bilər, müsbət hal da, yetər ki, dövlətimizin əleyhinə heç nə olmasın.
Fikrimcə Azərbaycan dövləti bu gün dünyanın ən sabit ölkələrindən biridir, bunu dərk etməli, qiymətini bilməli və ona sədaqətlə xidmət etməliyik. VƏSSALAM!
Əlmaniz Ələkbərli
Azərbaycan Jurnalistlər və
Yazıçılar Birliyinin Üzvü.
760
