Hardan alım
Əlim çatmır Qaraxaça
Qüzey qarı hardan alım
Ürək susub, ölüb həvəs
Sazı, tarı hardan alım
Çeşmə kimi hey çağlayan
Baxışla ürək dağlayan
Əhd edib peyman bağlayan
Düz ilqarı hardan alım
Bənövşəm yox boyun əyə
Ahım, səsim qalxıb göyə
Telli sazı dindirməyə
Kamandarı hardan alım
Ayrılığın yetə sonu
Dəyişə dünyanın donu
Qaz ayağı, tər soyzunu
Qulan çarı hardan alım
Qalxan tutub qılınc vuran
Ağır-ağır məclis quran
Koroğluya arxa duran
O Nigarı hardan alım
Mən Nikbinəm getdi çağım
Boşalıbdı solum-sağım
Çiçək öldü, soldu bağım
Nübar barı hardan alım
399
