ŞƏHİD ELXAN RAMAZANOV MÜASİR AZƏRBAYCAN TARİXİNİ YAZANLARDANDIR.
İllərdir Azərbaycan xalqı ürəyində bir nikil içində yaşayır, Qarabağ adlı böyük bir dərdini çəkirdi. Xalqımızın səbr kasası çoxdan dolub-daşırdı. Ancaq həmişə havadarlarına arxayın olan erməni faşistləri Azərbaycanı qorxu içində saxlamaq istəyirdilər. Bütün çıxışlarında Prezident İlham Əliyev deyirdi ki, əgər sülh yolu ilə alınmasa biz öz dədə-baba torpaqlarımızı müharibə yolu ilə geri qaytaracağıq. Nəhayət səbirsizliklə gözlədiyimiz gün gəldi, erməni terrorçuları Azərbaycana növbəti hücumunu təşkil edən zaman Azərbaycan ordusu da, onları cavabsız qoymadı.
Və Ali baş komandan İlham Əliyevin rəhbərliyi ilə 44 gün davam edən “İkinci Qarabağ Savaşı”, “Vətən Müharibəsi” başladı. Ali baş komandan İlham Əliyevin qətiyyəti və Azərbaycan ordusunun qüdrəti qarşısında tap gətirə bilməyən düşmən ağ bayraq qaldırmağa başladı. Bu Zəfər gününü bizə bəxş edənlər arasında Zaqatala rayonu Danaçı kəndindən olan Elxan Ramazanov da, olub. Şəhid Ramazanov Elxan Ramazan oğlunun ailəsini ziyarət etmək üçün, Zaqatala rayonu Danaçı kəndinə getdik. Ramazan və Nigar xanımın üç övladı olub, iki oğul və bir qız. Böyük oğul Abdulla Ramazanov 1997-ci il təvəllüdlüdür, o, məşhur “Aprel Döyüşlərinin” iştirakçısı olub. Hazırda Rusiyada yaşayır, bacısı Zəhrat isə uşaq bağçasında işləyir. Evin sonbeşiyi Elxan isə ən uca zirvə olan Şəhidlik zirvəsinə ucalıb.
Şəhidimizin atası Sovetlər birliyi dövründə Əfqanıstan müharibəsini keçib, Əfqan veteranıdır.
Şəhidimizin ailəsində olarkən atası Ramazan və anası Nigar Hacıyevlərdən müsahibə də, aldıq. Ramazan kişi deyir ki, oğlu ilə dost kimi olublar, odur ki, onunla daha çox əlaqə saxlayırmış:” Bizim ailədə qorxunun nə olduğunu heç kim bilmir, böyük oğlum hərbi xidmətini Goranboyda edib, Aprel döyüşlərinin iştirakçısı olub. Elxan isə bir başqa oğul idi. Sonuncu dəfə oktyabırın 5-də danışdıq. Bir gün sonra yaralanıb. Erməni faşistlərinin atdığı kasetli bombaların qurbanı olub. Elxan yaralanan kimi, onu əvvəlcə Ağcabədiyə, daha sonra Bakı şəhərindəki hərbi hospitala gətiriblər. 6 oktyabırdan 22-ə kimi həyatla, yaşamaqla mübarizə aparırdı. Tez-tez komaya düşürdü, bir dəfə ayılıb, ayağa da, durmuşdu. Ancaq sonralar üzündəki qəlpələri çıxaran zaman Şəhid olub. Hər halda bizə belə məlumat veriblər. Döyüş yoldaşları Elxanın yaxşı qranatamyot atmağından danışırlar.
Oğlum ailəcanlı bir uşaq idi, idmana da, çox həvəsli idi. Xüsusən də, futbolu çox sevirdi. Kəndin komandasında da, oynayırdı.”
Nigar xanım da, oğlundan, onun yarımçıq qalmış arzularından danışdı:”Oğlum Danaçı kənd bir saylı tam orta məktəbin doqquzuncu sinifini bitirib, Bakı şəhərinə “Texniki Universitetin” nəzdində olan “Texniki kollecdə” oxumağa getdi. Oranı bitirəndən sonra, hələ diplomunu almamış həqiqi-hərbi xidmətə yola saldıq. 2018-ci il iyulun birində oğlumu hərbi hissəyə yola saldıq. Əvvəlcə Goranboyun Ballıqaya kəndi ətrafındakı “N” saylı hərbi hissədə xidmət edirdi. Andiçməsinə də, getmişdik. Daha sonra Ağcabədi rayonuna, sonra isə Tərtər rayonunun Qafanlı kəndində xidmətini davam etdirirdi.
Evə gəlməyinə cəmi iki ay qalırdı. Vətən müharibəsi başlayan kimi ön cəbhəyə getmək üçün ilk müraciət edənlərdən olub. Füzulidə ağır döyüşlərdə iştirak edib, Suqovuşan uğrunda gedən döyüşlərdə ağır yaralanıb. Tərtər rayonunda xəstə yatan vaxtı getmişdik, sadəcə yanına buraxmadılar. Biraz yaşamaq üçün vuruşdu, ancaq alınmadı. Deyirdi bir şey qalmadı, tezliklə görüşəcəyik.”
Daha sonra bacısı Zəhrat da, Şəhid qardaşı haqqında danışdı:”Elxan ailəmizin ən balacası və ən sevimlisi idi. Bacı kimi ondan çox danışa bilərəm, heç kimin xətrinə dəyməzdi, çox mehriban, gülərüz idi. Mənim qardaşım, həm də, sirdaşım olub, sanki bacısızlığımı mənə unutdururdu.
Elxan məndən altı yaş balaca idi, məktəbə həmişə mənimlə gedərdi, ümumiyyətlə biz ayrılmaz dostlar idik. Odur ki, mən təkcə qardaşımı deyil, həm də, bacımı, dostumu, sirdaşımı itirdim. O, ölümü ilə də, məni düşündü, mənə Şəhid bacısı kimi qürurlu bir ad verdi. Bütün ömür boyu fəxr edəcəyəm ki, mənim Elxan kimi qardaşım olub.
Bu gün kəndimizdə qardaşım və digər şəhidlər üçün bulaq kompleksi tikilib. Bu kompleksin ərsəyə gəlməsində kəndimizin qeyrətli oğulları Zahid, Xalid və Camal (Xalid və Camal hərbiçidirlər) öz şəxsi vəsaitlərindən istifadə ediblər. Onlara da, bir Şəhid bacısı kimi öz minnətdarlığımı bildirirəm.”
Elxan Ramazanovu oxucularımızla yaxından tanış etmək üçün onun haqqında qıssa məlumat yazırıq:”
Elxan Ramazan oğlu Ramazanov 25 yanvar 2000-ci ildə Zaqatala rayonu Danaçı kəndində doğulub.
2007-2016-ci illərdə Danaçı kənd bir saylı tam orta məktəbində, 2016-2019-cu illərdə Azərbaycan Texniki Universitetinin nəzdində Bakı Texniki Kollecində təhsil alıb.
Elxan Ramazanov 2019-cu ildə müddətli həqiqi hərbi xidmətə çağırılıb.
Vətən müharibəsinə qədər Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin “N” saylı hərbi hissəsində xidmət edirdi.
Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin əsgəri olan Elxan Ramazanov 2020-ci il sentyabrın 27-də Azərbaycan Silahlı Qüvvələri tərəfindən Ermənistan işğalı altında olan ərazilərin azad edilməsi üçün başlanan Vətən müharibəsi zamanı Suqovuşan və Füzuli istiqamətində gedən döyüşlərdə iştirak edib.
Elxan Ramazanov oktyabrın əvvəlində cəbhənin Suqovuşan istiqamətində gedən döyüşlər zamanı yaralanıb.
Bakı şəhərində yerləşən hərbi hospitalda komada olub. Dörd dəfə əməliyyat olunmasına baxmayaraq oktyabrın şəhid olub. Zaqatala rayonunun Danaçı kəndində torpağa tapşırılıb.
Azərbaycanın ərazi bütövlüyünün təmin edilməsi uğrunda döyüş əməliyyatlarına qatılan və hərbi hissə qarşısında qoyulmuş tapşırıqların icrası zamanı vəzifə borcunu şərəflə yerinə yetirdiyi üçün Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin 15.12.2020-ci il tarixli Sərəncamına əsasən Elxan Ramazanov ölümündən sonra "Vətən uğrunda" medalı ilə təltif edilib.
Azərbaycan ərazilərinin işğaldan azad olunması zamanı döyüş tapşırıqlarını uğurla yerinə yetirdiyinə, düşmənin əsas qruplaşmalarının məhv edilməsi ilə qoşunların döyüş qabiliyyətinin qorunub saxlanılmasında fərqləndiyinə görə Azərbaycan Prezidenti İlham Əliyevin 18.12.2020-ci il tarixli Sərəncamına əsasən Elxan Ramazanov ölümündən sonra "Cəsur döyüşçü" medalı ilə təltif edilib.
Bəli, Elxan Ramazanov da, böyük qardaşı Abdulla və atası Ramazan kişi kimi ölümün gözünə dik baxdı, sadəcə onun taleyində Şəhid olmaq varıymış. Onlar sözün hər mənasında tarix yazdılar. Bəli, Elxan kimi xalqımızın qeyrətli oğulları sayəsində Azərbaycan xalqı otuz illik həsrətə son qoydu. İşğal altında olan torpaqlarımız rahat nəfəs almağa başladı.
Əlmaniz Ələkbərli
Azərbaycan Jurnalistlər Və
Yazıçılar Birliyinin Üzvü.
651
