ŞƏHİD RAFAİL COROVUN RUHU ŞADDIR, ÇÜNKİ VƏTƏN MÜHARİBƏSİNDƏ ONUN DA, QİSASI ALINDI.
Azərbaycan yenicə müstəqilliyini əldə etmişdir ki, xain qonşuları tərəfindən təcavüzlə rastlaşdı. Həmin vaxtı, yəni “Birinci Qarabağ” müharibəsi başlayan zaman, Azərbaycan nəinki müharibəyə hazır deyildi, hətta Milli ordusu belə tam formalaşmamışdı. Düzdür xain qonşumuz olan ermənilərin də, milli ordusu yox səviyyəsində idi, ancaq Azərbaycandan fərqli olaraq onlara havadarları tərəfindən xeyli silah-sursat hədiyyə olunduğuna görə, müharibənin sonu iyirmi faiz torpaqlarımızın itirilməsi ilə yekunlaşdı. Aydın məsələdir ki, itirilmiş torpaqlarımız, xalqımızın başına gətirilən soyqırımlarla heç bir qeyrətli Azərbaycan oğulu razılaşa bilməzdi. Həmin dövrdə igid, qeyrətli oğullarımız əliyalın olsalar da, yağı düşmənin hücumundan qorxub qaçmadılar, qəhrəmancasına döyüşərək, vətən yolunda şəhid oldular.
Belə igid, qəhrəman oğullarımızdan biri də, Zaqatalarayon Mazıx kənd sakini Corov Rafail Mollaşərif oğludur.
Şəhid haqqında daha çox məlumat əldə etmək məqsədilə Zaqatala rayonu Mazıx kəndinə yollandıq.
Şəhidimizin doğmalarıyla, o cümlədən qardaşı Rüfətlə görüşüb, xeyli söhbətləşdik:
Corov Rafail Mollaşərif oğlu 1974-cü il fevralın 8-də Zaqatala rayonunun Mazıx kəndində anadan olub. 1981-1991-ci illərdə Mazıx kənd orta məktəbində oxuyub.
Şəhidin qardaşı Rüfətin fikirlərini də, olduğu kimi oxucularımıza təqdim edirik: 1990-cı il sentyabrın 17 -də, idman ustalığına namizəd olub. Qardaşım uşaqlıqdan sərbəst güləşlə məşğul olub. İdmançı olduğuna görə bütün çətin işlərdə özünü sınayardı.
1992-ci il iyulun 8-də həqiqi hərbi xidmətə gedib. Avqustun 16-da andiçmə mərasimi olub.
Sumqayıtda, Nasosnuda 3 ay təlim keçib, daha sonra Laçının Güləbirt kəndində xidmətini davam etdirib.
1993-cü il avqustun 26-da Laçında ermənilərlə üzbəüz gəliblər və qeyri-bərabər döyüşdə itkin düşüb.
1993-cü il avqustun 23-də Cəbrayıl, Zəngilan, Laçına gediblər. Oktyabrın 7-də, isə Qubadlıya gediblər.
Onlar kəşfiyyatcı olublar, qardaşım kəşfiyyat bölüyünün xüsusi təyinatlısı olub. Döyüş yoldaşları qardaşım haqqında çox xatirələrini danışıblar. Kamal Umrayev onun sinif yoldaşı, idman yoldaşı və döyüş yoldaşı olub. Kamal deyir ki, biz ilk döyüşə girdik, birdən Rafail yanımızdan itdi. Sən demə ermənilərin üzərinə hücum çəkib, deyir ki, erməni əsgərini gözüm tutmuşdu, gedib onu məhv elədim. Orta məktəbdən idmanla məşğul olub. Uşaqlıqdan dostluğa da, çox möhkəm olub. 1992-ci il oktyabrın 20-25-i arasında Rafailin döyüş yoldaşı ağır yaralanıb və ayağını itirmişdi. O, təxmini 3 km məsafədə sürünərək gedib, ermənilərin içərisinə girib və yaralını sürüyərək gətirib.
Dar gündə dostunun yanında olduğunu bir daha sübut edib və öz dostunu döyüş meydanında atmayıb.
Biz ailədə 5 uşaq olmuşuq 3 oğlan 2 bacı. Şəhid evin sonbeşiyi olub. Anamız Fatma rəhmətə gedib, atamız Mollaşərif isə sağdır. Mən özüm də, Əfqanıstan veteranıyam, müharibədə döyüşüb yaralandım və 3-cü qrup əlil kimi təqaüd də, alıram.
İkinci Qarabağ savaşı, “Vətən Müharibəsi” zamanı bütün şəhidlərimiz kimi Rafail Corovun da,
qisası alındı, bu gün onun da, ruhu şaddır. Belə ki, uğrunda öldüyü torpaqlarda artıq Azərbaycan əsgəri dayanır.
ALLAH BÜTÜN ŞƏHİDLƏRİMİZƏ RƏHMƏT ELƏSİN!
Əlmaniz Ələkbərli
Azərbaycan Jurnalistlər Və
Yazıçılar Birliyinin Üzvü.
