Ana
Böyüdüb ərsəyə yetirdin məni
Doğrudur böyükdür zəhmətin ana !
Özümə bilmişəm qibləgah səni
Gözümdə ucadır hörmətin, ana!
Öyrətdin əlini halal əməyə
Ona vurğun olub,onu sevməyə
Hər vaxt şirin-şirin deyib gülməyə
Çoxdur sənin sözün söhbətin, ana !
Xəstə günlərimdə qeydimə qalan
Həmişə güldürüb könlünü alan
Yadıma düşəndə o şirin laylan
İtməz sənin qədrin, qiymətin, ana !
Demə ki, qocayam hələ yaşa, dur
Xoş ömür sürdükcə min bir büsad qur
Nikbinəm, yalnız bircə arzum budur
Heç vaxt əyilməsin qamətin, ana !
Dünya
Gəl-gəl səndən xəbər alım
Bir dərdi beş alan dünya !
Köksünə dağlar çəkilib
Gözü yaşla dolan, dünya !
Saysız oda qalanıbsan ,
Çox qanlara yalanıbsan
Neçə yollar talanıbsan
Yoxdu könlün alan dünya !
Bilirəm dərd qəmin çoxdur
Sinən tamam dolu oxdur
Nikbin deyər niyə yoxdur
Bir qeydinə qalan dünya ?!
Tapılmaz
Sevgilim, gördüyün bu çılğın şair
Göydə qərar tutub yerdə tapılmaz !
Namusun bilməyən, arın bilməyən,
Xeyirdə görünməz, şərdə tapılmaz !
Namərdin gözünə olaram bıçaq,
Şair el yolunda şam tək yanacaq,
Həyatda görmüşəm hər zaman alçaq,
Alçağa səs verər, mərdə tapılmaz !
Hər gülü çiçəyi bitirmə vaxtsız,
Əlini meyvəyə yetirmə vaxtsız,
İtirmə Nikbini, itirmə vaxtsız,
O, elə şairdir, bir də tapılmaz !
Beləcəsinə
( _Təcnis_ )
Deyirəm gözəlim, inan sözümə
Görmədim belə ləblər, belə sinə
Məhəbbət yolunda məni sınama
Hər dərdə tab gətirər, belə sinə
Sənsiz ey yar, sinəm min yara bağlar,
Naşı təbib neçə min yara bağlar ,
Nadan insan ömrün min yara bağlar,
Məhəbbət heç nədir bax beləsinə !
İqbalımdan yenə gəldi qara yaz
Bürüdü sinəmi tamam qar, ayaz,
Şair Nikbin öz bəxtinə qara yaz
O heç də ömrün keçir beləsinə !
